Stefan Stuligrosz

Stefan Stuligrosz to polski dyrygent chórów, twórca Chóru Chłopięco-Męskiego „Poznańskie Słowiki”, a także kompozytor i kawaler Orderu Orła Białego. Swą pracę artystyczną z zespołem rozpoczął jesienią 1939 roku. Wówczas, po aresztowaniu przez gestapo dyrygenta Chóru Katedralnego, ks. dr. Wacława Gieburowskiego, założył 24-osobowy, konspiracyjny chór. Po zakończeniu II wojny światowej zorganizował 80-osobowy chór chłopięco-męski. Jego pierwszym znaczącym sukcesem w skali ogólnopolskiej był gościnny występ w Filharmonii Warszawskiej w 1949 roku.

Przez trzydzieści lat, do czasu przejścia na emeryturę, Stefan Stuligrosz prowadził działalność dydaktyczno-wychowawczą w Akademii Muzycznej im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu, której był rektorem przez pięć kadencji. W latach 1973-1982 był członkiem Sekcji Muzycznej i Prezydium Rady Wyższego Szkolnictwa Artystycznego w Ministerstwie Kultury i Sztuki. Od 1953 do 1963 roku kierował pracami Redakcji Muzycznej Rozgłośni Poznańskiej Polskiego Radia. Z kolei w latach 1971-1990 był prezesem Poznańskiego Towarzystwa Muzycznego im. Henryka Wieniawskiego. Twórczość kompozytorska Stefana Stuligrosza obejmuje ponad 500 utworów na chór a cappella, z towarzyszeniem fortepianu, organów i orkiestry, a także opracowań kolęd i pieśni polskich oraz zagranicznych.

Za osiągnięcia w działalności artystycznej oraz w pracy dydaktyczno-wychowawczej profesora Stefana Stuligrosza wyróżniono licznymi odznaczeniami oraz medalami polskimi i zagranicznymi. Szczególnie cenił sobie tytuł doktora honoris causa nadany mu przez Papieski Instytut Muzyki Sakralnej w Rzymie oraz tytuł Kawalera Orderu Uśmiechu, jakim obdarzyły go dzieci. W roku 2000 mistrz obchodził 80-lecie pracy twórczej. W roku swego jubileuszu wybrany został głosami czytelników poznańskich gazet jednym z najwybitniejszych Wielkopolan XX wieku. Zmarł w 2012 roku.

Piórkiem Słowika – Stefan Stuligrosz

Nakładem wydawnictwa Media Rodzina ukazała się książka Stefana Stuligrosza pod tytułem Piórkiem Słowika (dostępna także w wersji audio pod tytułem Piórkiem i głosem Słowika). Artysta opowiada w niej o muzyce, a w szczególności o chórze, który jest najtrudniejszym, bo przecież żywym, instrumentem. Pisze również o podróżach, chorobach, stanie wojennym i o swoich najbliższych. Wspomina także o rodzinnym mieście, Poznaniu. Ta opowieść w jego wykonaniu, w wersji audio, nabiera jeszcze większego uroku. Szczególnie że została ubarwiona licznymi anegdotami i ludowymi przyśpiewkami.