Elisabeth Kübler-Ross

Elisabeth Kübler-Ross (ur. w 1926 r. w Zurychu, zm. w 2004 r. w Scottsdale) to amerykańska lekarka, autorka książek tanatologicznych. Już we wczesnym dzieciństwie zdecydowała się na karierę medyczną. Była członkiem międzynarodowego wolontariatu na rzecz pokoju, który pomagał ludziom po drugiej wojnie światowej. W 1957 ukończyła studia medyczne w swojej rodzinnej miejscowości. Rok później wyjechała do Stanów Zjednoczonych, aby kontynuować kształcenie w Nowym Jorku. Zaszokowało ją tam podejście do osób śmiertelnie chorych – do tego stopnia, że zapoczątkowała cykl wykładów na ten temat. Ostatecznie napisała też książkę, która zdobyła ogromną popularność na całym świecie. W 1995 Kübler-Ross przebyła kilka udarów mózgu, od tego czasu była sparaliżowana. Zmarła w swoim domu w Arizonie.

W „Rozmowach o śmierci i umieraniu” przedstawiła psychologiczną teorię reakcji pacjenta na wiadomość o bliskiej perspektywie śmierci lub o nieuleczalnej chorobie. Elisabeth Kübler-Ross uważa, że pacjent oraz członkowie jego rodziny przechodzą wtedy przez pięć etapów psychologicznych. Są to kolejno zaprzeczenie, gniew, negocjacja, depresja, a także akceptacja.

Jest także autorką dwóch innych książek wydanych nakładem wydawnictwa Media Rodzina. Jedna z nich to napisana wspólnie z Davidem Kesslerem książka „Lekcje życia”. W książce tej autorzy w piętnastu lekcjach pokazują, że każdego dnia trzeba żyć pełnią życia. Druga to „Życiodajna śmierć”, w której uczy nas, jak rozmawiać z osobami zbliżającymi się do śmierci, a także z ich bliskimi.